Okazuje się, by zrobić coś dobrze, z należytą starannością należy maksymalnie skupić swoją uwagę na wykonaniu zadania. W książce „Biologiczne podstawy psychologii” James W. Kalat wyróżnia dwa rodzaje uwagi: oddolną tzw. „bottom up” i uwagę odgórną – „top down”. Jeśli chodzi o tę pierwszą, to jest ona inicjowana w reakcji na bodziec. Na przykład czytacie teraz ten artykuł i nagle słyszycie grzmot za oknem. Drugi rodzaj uwagi jest to uwaga intencjonalna, taka, którą świadomie kierujemy na obiekt naszego zainteresowania. Dużą rolę w zakresie skupienia tej uwagi pełni nasza kora przedczołowa. Tak dla zobrazowania znajduje się ona w miejscu, gdzie jak ktoś gada głupoty, to mówimy mu, żeby puknął się w głowę. Odpowiada ona za funkcje wykonawcze jak: planowanie, podejmowanie decyzji, rozwiązywanie problemów, samokontrola, uczenie się. Żeby nie było tak prosto, to nie jedyna struktura w mózgu odpowiadająca za uwagę, bo jeszcze jest istota czarna i jądra podstawy. Ok. Już koniec tej neurobiologi, choć jest naprawdę fascynująca.

Wracając do naszej kory przedczołowej stanowi ona wąskie gardło we wspomnianych procesach. Skutek jest taki, że w sytuacji wykonywania wielu zadań i tu już możemy powiedzieć, że niejednocześnie, kora przedczołowa przełącza się pomiędzy kontekstami, zupełnie tak samo, jak komputer alokując w jednostce czasu swoje zasoby na wykonanie określonego zadania. Tak jak komputer zużywa prąd, zasoby procesora, pamięci, tak i mózg zużywa duże pokłady glukozy. Jak duże? Nie odpowiem na to pytanie. Wiemy natomiast z doświadczenia, jak szybko człowiek męczy się, pracując w stanie permanentnego przełączania, W tym miejscu można obalić mit wielozadaniowości i gdyby nie chęć powiązania tego zagadnienia z obsługą incydentów, mógłbym zakończyć wpis. Zanim jednak przejdziemy do incydentów, trochę badań i ciekawych eksperymentów, które możecie wykonać sami na sobie.